116 - KEKASIHKU BERSUKA

Bertahun sudah aku bersama..
Bertahun pula hidupku bagai tersiksa..
Engkau memang bukanlah pilihan..
Namun engkau tlah menjadi rangkaian dlm mahligai.

Sekejap bahagia pernah kita rasa..
Namun akhirnya semua bagai fatamorgana..
Engkau yg menjadi pedoman..
Dgn sesuka hati berbagi kasih sayang..
Hingga kau anggap aku bagai sebuah lukisan..



Seatap dan serumah..
Namun hidupku bagai dlm neraka..
Hatiku perih, jiwaku merintih..
Aku tak sanggup menerima cobaan ini..
Kapalku tlah rapuh..
Nahkodaku tlah terjatuh dlm lembah nista nya dunia..

Manakah janji?..
Manakah sumpah?..
Hingga engkau tega tuk berbuat nista..
Apa salahku?., Apa dosaku?..
Hingga engkau tega tuk redupkan rasa cinta dlm hatiku..
Sungguh aku menderita..

Bila raga sesuka hati berbagi suka..
Bila langkah tak lagi seiring djiwa..
Niscaya mahligai yg terbina akanlah menjadi hampa..
Dan maafkan bila kisah ini kucukupkan sudah..

Kurelakan engkau bersama bahagiamu..
Kini biarkan aku sendiri..
Membama derita dari duri duri yg menusuk hati..
Dan maafkan aku yang kini harus..
-- Menjauh Darimu --
---------------------